Maksymowicz godzi się na rozwód, rezygnuje ze stanowiska, sprzedaje samochód, chce zostać tylko ze swą kochanką Mają, ale ona z nim zrywa...
Na podstawie powieści pod tym samym tytułem napisanej przez reżysera filmu (Jerzego Stefana Stawińskiego) i wydanej w 1968 roku.
Inne tytuły: "The Eleventh Hour", "The Rush Hour", "Auf dem Gipfel des Ruhms",
Produkcja: 1973
Premiera: 8 styczeń 1974
Reżyseria:
Muzyka:
Obsada:
dyrektor Krzysztof Maksymowicz
Maja
Zofia, żona Maksymowicza
Elżbieta Borzęcka
projektant Radniewski
Obuchowski, zastępca dyrektora
Andrzej
prezes Trzos
Bożena, sekretarka Maksymowicza
Ewa, córka Maksymowiczów
profesor
inżynier Adamczewski
asystent profesora
podwładny Maksymowicza poszukujący trumny
-
-
Mela, żona Obuchowskiego
docent
ksiądz
młody lekarz
kierowca wiozący Maksymowicza do szpitala
Roberto, zagraniczny gość Maksymowicza
-
urzędniczka
uczestniczka "pogrzebu" Maksymowicza; nie występuje w czołówce
pielęgniarka Wanda; nie występuje w czołówce
pan Stasio, nabywca samochodu Maksymowicza; nie występuje w czołówce
i inni.
Notatki:
Kinowa ekranizacja powieści, wcześniej zrealizowana przez Olgę Lipińską w ramach Teatru TV.
W dość zgodnej opinii krytyki "Godzina szczytu" bardziej przekonuje w literackim oryginale, o czym świadczą liczne przekłady i adaptacje teatralne. Mimo to film Stawińskiego ma swoje zalety. Najważniejsze to sprawna reżyseria, dobra rola Leszka Herdegena oraz garść cennych obserwacji środowiskowych, gastronomicznych i obyczajowych.
IMDb (angielski)
Wikipedia (polski)
03.170313
(POL) polski,
- BRAK DODATKOWYCH ILUSTRACJI -
ponadczasowy :)
OdpowiedzUsuń